Sociaal recht - Statuut kunstenaar - Visum kunstenaar - Opdrachtgever

Met het arrest nr. 115/2015 van 17 september 2015 verwerpt het Grondwettelijk Hof het beroep tot vernietiging van art. 21 van de programmawet (I) van 26 december 2013. Het «visum kunstenaar», dat die bepaling invoert, maakt het de houder ervan mogelijk zijn hoedanigheid van onderworpene aan de sociale zekerheid van de werknemers onder het stelsel van arr. 1bis van de wet van 27 juni 1969 aan te tonen. Het wordt verstrekt aan de kunstenaars die het aanvragen via de Commissie Kunstenaars, opgericht bij art. 172 van de programmawet van 24 december 2002. De bestreden bepaling heeft noch tot doel noch tot gevolg de uitoefening van een artistieke activiteit te onderwerpen aan een individuele administratieve toelating. Zij doet geen afbreuk aan het gelijkheidsbeginsel, het recht op sociale zekerheid, de vrije keuze van beroepsarbeid, de vrijheid van ondernemen, het strafrechtelijk wettigheidsbeginsel en het beginsel van rechtszekerheid. Die laatste twee beginselen zijn niet geschonden door de aanwijzing van de opdrachtgever als werkgever in de zin van de wet van 27 juni 1969.